Blog

Werken voor Geluk (blog)

26 augustus 2011

 Geschreven door Inez Groen

Werken voor geluk

 

“Mijn kinderen zijn een stel luie donders,” zei de advocaat tijdens het etentje. “Ik bedoel, ik vertrek ‘s ochtends als eerste en kom pas als laatste weer thuis! Zij zeggen dat ze daar helemaal geen zin in hebben. Hoe moet dat dan als ze aan het werk gaan? En dan zeggen ze dat ze later dingen willen gaan doen die ze leuk vinden. Alsof daarmee brood op de plank komt. Alsof werk altijd maar leuk moet zijn.” Deze vader begreep maar niet wat zijn kinderen bezielde. Het kwam niet in hem op dat misschien zijn eigen levensstijl debet was aan de keuze van zijn kinderen. Misschien hadden ze hun vader zo vaak gemist, hadden ze hem zo weinig thuis gezien, dat hij de “wie is toch die man die zondags het vlees komt snijden” was geworden. En als er iets is wat onze jongeren niet willen, dan is het wel dat hun leven in het teken staat van werken, werken en nog eens werken. Je leeft niet om te werken, je werkt ook niet alleen maar om te leven. Het leven anno nu bestaat uit vrienden, familie, dingen doen, zien en meemaken, leren, ervaren en ook werken. Werken als onderdeel van het totale plaatje, in plaats van werken op de 1e plaats.

Wij vinden dat best eng, want straks, nog eventjes, dan zwaaien de babyboomers af, en ondanks de huidige crisis hebben we wel handjes nodig. Vooral handjes aan de bedden, want babyboomers mogen dan misschien wel stoppen met werken, het wil nog niet zeggen dat er een eind aan hun leven is gekomen. We worden ouder en ouder, zozeer dat ze in bejaardentehuizen maar gestopt zijn met het in het zonnetje zetten van 100-jarigen en ook de burgemeester komt niet meer opdraven. Er is dus straks werk in overvloed en als iedereen doet wat ie leuk vindt, hoe moet het dan met al die klussen die helemaal niet leuk zijn?

Als je echter beter kijkt naar wat “leuk” werk dan eigenlijk is, dan wordt het plaatje weer wat anders. Jongeren van nu worden opgevoed door ouders die ze dag in dag uit vertellen dat geluk iets is wat je zelf maakt en bepaalt. Dat je zelf mag kiezen en dat je er zelf achter mag komen wat jou gelukkig maakt. En gelukkig worden, daar doen ze het voor. Geluk betekent dat je weet wie je bent en dat je doet wat daarbij hoort. En daar hoort werk bij, werk waar je gelukkig van wordt, werk dat je doet omdat je het wilt doen, niet omdat het moet. Dat kan van alles zijn en alles is goed, zolang het maar bijdraagt aan dat gevoel van geluk en past bij de eigen identiteit. Daar kan dus ook werken met bejaarden bijhoren, of lesgeven aan kinderen, of aan auto’s sleutelen of dik carrière maken met een vette leasebak – maar het hoeft niet.

Laten we deze aanstormende en enthousiaste jongeren dus nog maar even de voordeel van de twijfel gunnen. De praktijk is immers weerbarstig genoeg. Zoals in de woorden van Linda, 5 Havo: “Iedereen kan wel zeggen dat je moet doen waar je gelukkig van wordt, maar ik wil ook gewoon geld verdienen hoor. Anders kan ik straks nooit een gezin hebben en een mooi huisje.” Soms veranderen behoeftes niet eens zo heel per generatie.

Delen: